Whyima pêxemberî hene?

477 pêxembertî Dê her gav kesek hebe ku îdîa dike ku ew pêxember e an jî bawer dike ku ew dikare dîroka vegera Jesussa hesab bike. Min vê dawiyê serpêhatiyek rahîbekî dît ku tê gotin ku dikare pêxemberiyên Nostradamus bi Tewratê ve girêbide. Kesek din pêşbînî kir ku Îsa wê di Pentîkostê de vegere 2019 dê pêk were. Gelek hezkiriyên pêxemberîtiyê hewl didin ku nûçeyên têkçûyî û pêxembertiya Incîlê ve girêbidin. Kark Barth ji mirovan re şîret kir ku bi hişkî di Nivîsara Pîroz de lenger bimînin ji ber ku ew digeriya ku cîhana nûjen a ku her gav diguhezîne baştir fam bike.

Armanca nivîsîna Mizgîniyê

Jesussa hîn kir ku mebesta Nivîsandina Pîroz eşkerekirina Xwedê ye - karakter, armanc û xweza. Kitêba Pîroz vê yekê dike wekî Jesussa, kîjan ku eşkerebûna temam û dawî ya Xwedê ye. Xwendina Nivîsara Mesîh-navend-arîkar me dike ku em bi vê armancê rast bimînin û ji me re dibe alîkar ku nexin nav pêxemberan

Îsa hîn kir ku ew navenda zindî ya hemî peyxama Incîlê ye û ku divê em hemî Nivîsara Pîroz (tevî pêxemberîtiyê) ji wê navendê şîrove bikin. Îsa bi tundî Fêrisî rexne kir ku di vê mijarê de têkçûn. Her çend wan di Nivîsarên Pîroz de li jiyana herheyî digeriyan jî, wan Îsa wekî çavkaniya wê jiyanê nas nedikirin (Yûhenna 5,36-47). Bi awayekî îronîkî, pêş-fêmkirina Nivîsara Pîroz ew ji pêkanîna Nivîsara Pîroz kor kiriye. Îsa nîşan da ku meriv çawa Kitêba Pîroz rast şirove dike, bi nîşana ku çawa hemû Nivîsarên Pîroz wî wekî pêkanîna wê nîşan didin4,25-27; 44-47). Di Peymana Nû de şahidiya Şandiyan vê rêbaza şîrovekirina Mesîh-navendî piştrast dike.

Wek sûretê bêkêmahî yê Xwedayê nedîtî (Kolosî 1,15) Îsa bi têkiliya xwe ya ku çalakiya hevpar a Xwedê û mirovahiyê nîşan dide, cewhera Xwedê eşkere dike. Ev girîng e ku meriv dema ku Peymana Kevin dixwîne ji bîr mekin. Ev bi taybetî têkildar e ku em nehêlin tiştên mîna hewldana pêkanîna çîroka Daniel li Lions Den li rewşek heyî ya cîhana me, wek dengdana ji bo ofîsa siyasî. Pêxembertiyên Daniyêl ne li wir in ku ji me re bibêjin kê hilbijêrin. Belê, kitêba Daniyêl behsa merivekî dike ku ji ber dilsoziya xwe ya bi Xwedê re hat pîroz kirin. Bi vî awayî Danîêl nîşanî Xwedayê dilsoz dide ku her dem li cem me ye.

Lê gelo Mizgîn girîng e?

Gelek kes pirs dikin ku pirtûkek bi qasî Mizgîn îro hîn jî girîng e. Beriya her tiştî, Biblencîl di derheqê tiştan de wekî nûvekirina wekî klonkirin, dermanê nûjen, û rêwîtiya cîh. Zanyarî û teknolojiya nûjen pirs û rindiyên ku di demên bibelî de tunebûn çêdike. Digel vê yekê, Biblencîl di wextê me de pir girîng e ji ber ku ew ji me re bîra me dike ku pêşkeftinên teknolojîkî rewşa mirov an guhastin û niyetên baş ên Xwedê ji bo mirovahiyê neguherandine.

Mizgînî me dike ku em rola xwe ya di plana Xwedê de fam bikin, di nav de temambûna padîşahiya wî. Nivîsar ji me re dibe alîkar ku em wate û armanca jiyana xwe bibînin. Ew me hîn dike ku jiyana me bi çu tiştî naqede, lê ber bi hevgirtinek mezin ve diçe ku tê de em ê rû bi rû Îsa bibînin. Încîl ji me re eşkere dike ku armancek jiyanê heye - em hatine afirandin ku di yekîtî û hevpariya Xwedayê xwe yê sêyem de bibin yek. Kitêba Pîroz usa jî rêberî dide ku me bona vê jîyîna zengîn (2. Tîmotêyos 3,16-17). Ev yek bi wê yekê ku timûtim nîşanî me dide Îsa, yê ku bi gihandina Bav jîyana fireh dide me (Yûhenna 5,39) û Ruhê Pîroz ji me re dişîne.

Erê, Biblencîl bi armancek eşkere, pir têkildar pêbawer e. Lêbelê, pir kesan ew red dikin. Fîlozofê fransî Voltaire di sedsala 17-an de texmîn kiriye ku Mizgînî di 100 salan de di dîroka tarî de wenda dibe. Welê, ew xelet bû. Guinness World Records tomar dike ku Biblencîl pirtûka herî firotanê ye. Heta niha, zêdetirî 5 mîlyar kopî hatine firotin û belavkirin. Hem dilşewat û nefret e ku xaniyê Voltaire li Cenevre, Swîsre, ji hêla Civata Biblencîl a Cenevre ve hate kirîn û wek navend belavkirina Biblencîlê bû. Hê pir ji bo pêşbîniyan!

Armanca pêxemberan e

Berevajî tiştê ku hin bawer dikin, mebesta pêxembertiya Incilê ne ku ji me re pêşerojê pêşbaz bikin, lê alîkariya me bike ku em Jesussa wekî Lordê dîrokê nas bikin. Pêxemberan rê ji bo Jesussa amade dike û jê re destnîşan dikin. Bibînin ku whatandiyê Petrûs di derbarê gazîkirina pêxemberan de çi nivîsiye:

Pêxemberên ku li ser keremeta ku ji we re hatiye diyarkirin pêxemberîtî kirin, li vê bextewariyê geriyan û lêkolîn kirin [wek ku di heft ayetên berê de hatiye diyarkirin] û lê geriyan ku Ruhê Mesîh li kîjan demê û kîjan wextê nîşan da, kî di wan de bû û berê şahidî kir. ji cefayên ku wê bihatana ser Mesîh û rûmeta paşê. Ji wan re hat diyar kirin ku divê ew ji we re xizmetê bikin, ne ji xwe re.1. Peter 1,10-12)

Petrûs dibêje ku Ruhê Mesîh (Ruhê Pîroz) çavkaniya pêxemberîtiyê ye û armanca wan ew e ku jiyan, mirin û vejîna Îsa pêşbînî bikin. Ew tê vê wateyê ku heke we peyama mizgîniyê bihîstibe, we her tiştê ku hûn hewce ne ku li ser pêxembertiyê zanibin bihîstine. Yûhennayê şandî jî li ser vê yekê weha nivîsî: “Biperizin Xwedê! Çimkî pêxembertiya Ruhê Xwedê xebera Îsa ye” (Peyxama Yûhenna 1 Korn9,10b, NGÜ).

Nivîsar eşkere ye: "Jesussa mijara sereke ya pêxemberan e". Pêxemberên Incîl ji me re dibêjin ku Jesussa kî ye, çi kiriye û çi bike. Fena me li ser Jesussa û jiyana ku ew di ragihandina Xwedê de dide me. Ew ne li ser bingeha hevalbendên jeopolitîkî, şerên bazirganî an jî gelo kes di dema xwe de tiştek texmîn dike. Xemgîniyek mezin heye ku em zanibin ku Jesussa hem bingeh û hem jî temamkirina baweriya me ye. Xudayê me duh, îro û her û her eynî ye.